مصاحبه با رفقای چینی
چند روز پیش تعدادی از رفقای جوان چینی در برلین با ما ملاقات کردند. با آنان مصاحبۀ کوتاهی ترتیب دادیم. آنها در کشورشان عضو یک گروه کمونیست مخالف هستند که بنا به اظهار ایشان، به مارکسیسم–لنینیسم–مائوئیسم گرایش دارد و چند سالی است که تلاش دارد با تمرکز در یکی از دانشگاههای چین، سیاست انقلابی را توسعه دهد.
پاسخهای این رفقا الزاماً درک یا مواضع ما را بازتاب نمیدهند. اما در اینجا هدف ما آن بوده است که بگذاریم رفقا بدون هرگونه اعمال تفسیری از سوی ما سخن بگویند. برخلاف تعدادی از لیبرالهای چینی که همواره مورد ستایش دول امپریالیستی دیگر بودهاند، صدای چپگرایان چینی در میان آلمانیزبانان همواره بهندرت شنیده شده است.
– پراتیک و چشمانداز شما چیست؟
ما یک گروه کمونیستی مارکسیستی در دانشگاه X هستیم. الان چند سالی هست که برای آوردن مارکسیسم حقیقی، لنینیسم حقیقی و تاریخ حقیقی انقلاب فرهنگی به میان دانشجویان فعالیت میکنیم. گرچه ما نمیتوانیم و نباید در رابطه با بسیاری از مواضعمان علنی عمل کنیم. ما جلسات آموزشی را مخفیانه برگزار میکنیم. علاوه بر آن، یک مدرسۀ شبانه برای کارگران و کارکنان دانشگاه سازمان دادهایم.
ما همچنین در شرایط مشخص «به خلق خدمت میکنیم». برای نمونه ما به زنان نظافتکار دانشگاه که بهعنوان جریمۀ “اشتباهات” دستمزدشان گرو نگهداشته شده، کمک میکنیم. همچنین شبهای موسیقی را سازمان میدهیم. طی آن ما کارگران ساختمانی و دانشجویان پیشرو را دعوت میکنیم تا به امر تعلیم مارکسیستی آنها نیز کمک کنیم.
فعالیت ما عموماً بهخوبی توسعه مییابد. ما قویتر میشویم و بر تعدادمان افزوده میگردد.
– آیا گروههای دیگر مشابه با گروه شما هم وجود دارند؟
گروههای دیگر مشابه با ما نیز در تمامی شهرهای بزرگ و تقریباً در هر دانشگاه وجود دارند. تمامی انقلابیون صدر مائو را بهعنوان آخرین مرحلۀ تکامل مارکسیسم میپذیرند، اما عدهای این سطح را مارکسیسم–لنینیسم–اندیشه مائوزدون و عدۀ دیگری آن را مارکسیسم–لنینیسم–مائوئیسم مینامند. حلقههای مختلف برخی اوقات دیدگاههای متفاوتی دارند، اما تضادها غالباً نه در موضعگیری سیاسی، بلکه در پراتیک بروز میکنند. در عمل است که میتوان تشخیص داد چه کسی انقلابی و چه کسی راستگرا است.
– دولت و جامعۀ چین امروز را چطور میبینید؟
در چین یک استثمار تمامعیار و سرمایهداری/امپریالیسم توسعهیافته وجود دارد. چینیهای معدودی از این آگاهاند که بخش عظیمی از سرمایۀ چین در خارج کشور است. مبارزات و اعتصابات متعددی در جریان است. تودهها مکرراً بهطور خودجوش و بدون رهبری روشن علیه سرمایهداران به پیکار برمیخیزند. کمونیستها در این مبارزات شرکت میجویند. بسیاری از سرمایهداران نه پلیس بلکه مافیا را خبر میکنند. – چرا که ارزانتر پایشان تمام میشود. افراد مافیا با پوشیدن لباس مبدل پلیس اعتراضات را سرکوب میکنند. شما هرگز نخواهید فهمید که فردی که با یونیفرم در مقابل شما قرار دارد پلیس است یا از ایادی مافیا. نرخ بیخانمانی در چین بسیار بالا است. بسیاری در ایستگاههای راهآهن یا خانههای خالی شب را روز میکنند. آمار خودکشی نیز بسیار بالا است، اما هیچ مشکلی در رابطه با دارو نداریم. بیپولی یک مشکل واقعی است.
– چه نوع انقلابی مورد نیاز چین امروز است؟
در رابطه با مسئلۀ انقلاب دو یا سه خط در چین موجود است:
خط اول معتقد است که فیالحال یک انقلاب قهرآمیز سوسیالیستی توسط پرولتاریا ضروری است. خط دوم بر آن است که طبقۀ کارگر باید یک انقلاب دموکراتیک علیه حزب «کمونیست» چین را رهبری کند. خط سوم بهدنبال حفظ و بازپس گرفتن حزب کمونیست چین است. ما این خط را آشکار ارتجاعی می دانیم.
– فرهنگ جوانان در چین چیست؟
دانشجویانِ طبقۀ متوسط فرهنگ پانک و موسیقی آن را میپسندند، اما پرولتاریا نه. بهندرت اثری از گرافیتی به چشم میخورد و جوانان پرولتاریا معمولاً به موسیقی فولکلور گوش میدهند. اما عملاً تمام جوانان از خانوادههای کارگری مائو را تائید می کنند.
دربارۀ «حزب کمونیست مائوئیست چین» که در سال 2008 مختصراً در رسانهها انعکاس یافت و فراخوان انقلاب داد، چه دیدگاهی دارید؟
این یک تجلی از مبارزه درون حزب حاکم بود. یک گروه “چپگرا” تر حزب کمونیست چین – چپتر از باند حاکم، اما همچنان رویزیونیست – میخواست قدرت را بهدست بگیرد.
– و در رابطه با تاثیرات بینالمللی بر جنبش انقلابی در کشورتان چه فکر میکنید؟
رسانههای حکومتی هرگز و دربارۀ هیچ جنبش انقلابی جدّی در خارج کشور گزارش نمیدهند. ما همچنین به اندازۀ کافی به رسانههای اجتماعی نظیر فیسبوک، توئیتر یا یوتیوب دسترسی نداریم. این خیلی بد است.
ما دربارۀ انقلاب فیلیپین تنها اینجا در اروپا، و دربارۀ جنگ خلق در هند تنها از طریق فیلم چاکراویوه با خبر شدیم. مبارزات در کردستان و ایرلند نیز تاکنون برای ما ناشناخته بودند. امّا اینک ما به همراه یافتههای مهم بسیار و منابع الهام نوین به چین باز خواهیم گشت.
http://jugendwiderstand.blogspot.de/2015/04/interview-mit-chinesischen-genossen.html