بیانۀ کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست (مائوئیست) هند به مناسبت پنجاهمین سالگرد ناگزالباری
پنجاهمین سالگرد خیزش مسلحانۀ ارضی ناگزالباری را در تمامی مناطق [شهری و] روستایی با روحیه و شور و شوق انقلابی تجلیل نماییم!
راه ناگزالباری یگانه راه رهایی تودههای تحت ستم هند است!
بیایید امپریالیزم و فیودالیزم را در آتش جنگ خلق پدیدآمده توسط ناگزالباری نیست و نابود نماییم!
بیایید انقلاب دموکراتیک نوین را پیروز سازیم!
رفقا و دوستان عزیز!
همان طوری که جرقه به شعله تبدیل میشود مبارزۀ انقلابی مسلحانۀ ارضی ساحۀ علاقه داری سیلیگوری در ناحیۀ دارجیلینگ بنگال راه انقلاب هند را سمتوسو بخشید. پس از آن ناگزالباری تنها به عنوان یک قریۀ کوچک نه بلکه به عنوان سمبول یک مسیر سیاسی شناخته میشود.
شورش مسلحانۀ ناگزالباری پنجاهمین سالش را در 23 می 2017 تکمیل خواهد کرد.
با الهام از مناظرۀ عظیم علیه رویزیونیزم مدرن خروشچفی و انقلاب کبیر فرهنگی پرولتاریایی که تحت رهبری حزب کمونیست چین به رهبری رفیق مائوتسهدون پیش برده شد، تعداد کثیری از مائوئیستهای انقلابی، بهشمول رهبران ردۀ اول مثل رفیق چارومازومدار و رفیق کنهای چترجی، به میدان کارزار داخل شدند.
از مارچ 1967 دهقانان فقیر شورش علیه مالکان ارضی و سودخواران روستایی را شروع کردند و زمینهای آنها را مصادره نمودند. چنانکه مطابق به هدایات رهبر آن وقت “حزب کمونیست مارکسیست” و وزیر داخلۀ حکومت ایالتی (جیوتی باسو)، نیروهای مسلح پولیس حکومتی در 23 می بالای دهقانان در روستای ناگزالباری حمله کردند. در این برخورد مسلحانه یک پولیس کشته شد. در 25 می پولیس بالای اهالی روستای پراسادجوت کورکورانه آتش کشود که یازده نفر، به شمول هشت زن و دو کودک، زندگی شان را از دست دادند. رادیو پیکینک شورش ناگزالباری را “رعد بهاری” نامید. جرقۀ ناگزالباری به سرعت در سراسر کشور، در سریکاکولم (اندراپرادیش)، موشاهاری (بیهار)، لاخیمپورکیری، تیرای (اوتارپرادیش)، دیپرا– بالاوپور، بیربوم، سونارپور، کنگسا (بنگال)، پنجاب، کیرالا، تامیل نادو، اودیشا، کشمیر، آسام و تریپورا، گسترش یافت. جنگ چریکی دهقانان مسلح علیه پولیس، نیروهای شبه نظامی و ارتش هند، که به کمک مالکان ارضی آمده بودند، مالکان ارضی و امپریالیستها را به وحشت انداخت. این موج انقلابی تنها بالای مناطق روستایی اثر گذار نبود بلکه روی مناطق شهری نیز تأثیر داشت. در مرکز بنگال (شهر کلکته) یک جنگ چریکی وسیع تحت رهبری محصلان و جوانان بهراه افتاد.
شورش عظیم ناگزالباری نتیجۀ تطبیق خلاقانۀ مارکسیزم– لنینیزم– اندیشۀ مائوتسهدون، ایجاد ارتش خلق در مسیر جنگ طولانی خلق با هدف پیروز ساختن انقلاب دموکراتیک نوین، کسب قدرت منطقه یی از طریق مبارزۀ مسلحانه، نخست آزادسازی مناطق روستایی و سپس محاصرۀ شهرها و کسب مؤفقیت در سراسر کشور، در شرایط خاص هند است. این ضربهای است بر رویزیونیزم عمیقاً ریشهدار در انقلاب هند. این، بخش جداییناپذیری از انقلاب جهانی سوسیالیستی است. این گسستی از رویزیونیزم به وجود آورد و تحت رهنمایی مارکسیزم – لنینیزم – اندیشۀ مائوتسهدون، بهمثابۀ یک آغاز عظیم برای تشکیل یک حزب انقلابی مائوئیست و برای یک مسیر سیاسی، استراتژِی، متود مبارزاتی و متود رهبری حقیقی، برپا گردید. این یک چرخش عظیم و یک جهش کیفی در تاریخ انقلاب هند است.
حزب کمونیست هند (مارکسیست– لنینیست) تحت رهبری رفیق چارومازومدار، کسی که مبارزۀ عظیم ناگزالباری را رهبری کرد، تشکیل گردید. مرکز کمونیستی مائوئیستی با تعقیب عین تیوری، مسیر و استراتژی تحت رهبری رفیق کانهایچترجی بهوجود آمد. آنها موج انقلابی آن زمان را رهبری کردند. بهر حال، با وجودی که استراتژی این انقلاب درست بود، به علت کاستیهای تاکتیکی، فعالیتهای نفاقافگنانۀ نیروهای راست و سرکوبی ارتجاعی طبقات حاکمه در سراسر کشور، جنبش در اواسط 1972 با صدمات شدید و عقبنشینی مواجه شد. اپورتونیستها و نفاقافگنان انشعاب کردند و حزب ضعیف گردید.
انقلابیون راستین با اتخاذ درسهای ارزشمند از [جنبش] ناگزالباری، با ارادۀ قوی و [تقبل] قربانی [های عظیم] برای انکشاف سه سلاح معجزه آسا– حزب [کمونیست]، ارتش خلق و جبهۀ متحد تلاش کردند. جنبش انقلابی یک بار دیگر مانند موج تازه ای سر بلند نمود. نیروهای انقلابی مجدداً سازماندهی شدند. این نیروهای انقلابی هم اکنون خط ناگزالباری را تقریباً در بیست ایالت کشور پاسداری میکنند. آنهایی که این خط را پاسداری کردند تا دیروز ناگزالیت بودند و حالا ارتقا یافته و مائوئیست شده اند. آنها بدیل سیاست انقلابی را بهطور مؤثر برجسته ساخته اند و بهعنوان خطرناکترین عناصر برای طبقات حاکه بپاخاسته اند. به همین دلیل ما باید خط انقلابی نگزالباری را، که در پنجاه سال گذشته راه همچو انکشاف و گسترش را هموار کرده، بلند نگه داریم و اعلام کنیم که این خط شکست ناپذیر است.
ناگزالباری بر رویزیونیزمی که در هند ریشه داشت ضربه وارد کرد.
این خط، کسانی را که بهصورت خستگیناپذیر در کشور برای ساختمان جنیش انقلابی زحمت میکشند متحد ساخت.
این خط مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم را بهعنوان تیوری راهنمای پراتیک اتخاذ کرد.
این خط خصوصیات جامعۀ هند و تضاد عمده را از بین تضادهای اساسی در جامعۀ هند به درستی شناسایی کرد.
این خط هدف عالی انقلاب دموکراتیک نوین، مسیر انقلابی، استراتژی انقلابی، اهداف انقلابی و نیروهای انقلاب در هند را به روشنی نشان داد.
مسائل ارائه شده توسط ناگزالباری اهمیت عظیم تاریخی دارد. مبارزۀ فعلی قاطعانه روی این مسایل قرار داشته است. طبقات استثمارگرِ حاکمه تعرضات و کارزارهای متعدد نظامی، از حملات صحرایی تا شکار سبز، را در طول 50 سال گذشته بیوقفه سازماندهی و پیش برده اند تا این مبارزه را نابود نمایند. تقریباً بیست هزار نفر جانهای شان را به بهخاطر انقلاب از دست داده اند. آنها میگویند که ناگزالباری نمیمیرد. آنها میگویند که این انقلاب شکستناپذیر است. ناگزالباری این حقیقت تاریخی را ثابت کرده است که یک جرقۀ کوچک آتش عظیمی برمیافروزد. خط جنگ طولانی خلق این امر مسلم را که جنبش انقلابی از مناطق دور افتاده به مناطق پهناور پیشروی مینماید واقعیت بخشیده است.
کمیتههای انقلابی مردمی که در بسیاری از مناطق استراتژیک در هند تشکیل شده اند قدرت بدیل پابرجا در بین مردم هستند. مردم مناطق جنبش انقلابی با رزمندگی علیه سیاستهای نوین اقتصادی امپریالیستی طبقات حاکمۀ هند میجنگند. در مناطقی که کمیتههای انقلابی مردمی استحکام یافته اند مردم ایثارگرانه برای جال– جنگل– زمین –ایجات– ادیکار میجنگند. آنها سرمایهداران کمپراتور را از سینگور، نندیگرام، لالگر، لوهاندیگوردا، دورلی– بانسی و پرادیپ وادار به فرار کرده اند. دنده کرانیا و بیهار– جارکند به مثابۀ مراکز مبارزات توده یی علیه سیاستهای طبقات حاکمه، بهخصوص فاشیستهای برهمنی هندو یعنی آنانی که راه را برای غارت امپریالیستها بیشتر بازکرده اند، ایستادگی کرده است. این مناطق بهعنوان مراکز مبارزه به سطح عالیتری پیشرفت کرده اند، خط ناگزالباری را در این مناطق برجسته میکنند و میراث انقلاب قهرمانانۀ ناگزالباری را ادامه میدهند. بههمین دلیل طبقات استثمارگر و صاحبان شان این مناطق را تمرکزگاه شدید جنگ اعلام کرده اند.
رفقا و دوستان عزیز!
در جلسۀ اخیر دهلی استراتژی ای که در طی پنج دهۀ اخیر بی سابقه است برای نابود کردن جنبش انقلابی در کشور طرح گردیده است. آنها سیاستهای تشدید جنگ بالای مردم توأم با تصمیم قطعی برای نابودسازی میراث ناگزالباری و مائوئیستهای کنونی را اتخاذ کرده اند. هیچ محدودیتی برای طیارات بی پیلوت و چرخ بالها در آسمان، نیروهای پولیس و شبه نظامی در جنگلات، حملات، کشتار، قساوت، آتشزدن منازل، انهدام محصولات و تاراج روستاها توسط نیروهای مسلح وجود نخواهد داشت. حملات بالای نیروهای دموکرات، محصلان، روشنفکران، میهن دوستان، ملیگرایان، کارمندان و نیروهای مردمی در شهرها تشدید خواهد شد.
وضعیت فعلی روشن میسازد که قطب بندی طبقاتی واضح و شدید در کشور پدید خواهد آمد و جنگ طبقاتی شکل بسیار ددمنشانهتر بهخود خواهد گرفت. زمان آن فرا رسیده است که با اینگونه شرایط سخت قاطعانه روبرو شویم و خط انقلابی ناگزالباری را بهپیش سوق دهیم. بیایید همۀ ما نیروهای انقلابی، که در پاسداری از خط ناگزالباری با مشکلات بسیاری روبرو شده ایم، وضعیت فعلی را بهعنوان یک چالش در نظر بگیریم و ثابت قدمانه اعلان نماییم که خط ناگزالباری پیروز خواهد شد.
رفقا، دوستان، نویسندگان، شعرا، هنرمندان، محصلان و روشنفکران، خبرنگاران، کارمندان، زنان، وکلا، داکتران و تمام نیروهای مردمی! بیایید درفش ناگزالباری را بلند نگه داریم! بیایید آماده شویم تا درفش انقلاب مسلحانه را در اهتزاز نگه داریم! بیایید استثمار امپریالیستها را دفن نماییم! بیایید انقلاب دموکراتیک نوین کشور را پیروز سازیم!
پنجاهمین سالگرد انقلاب ناگزالباری را با شوروشوق و قاطعیت مبارزاتی در تمامی شهرها و روستاها تجلیل نماییم. تمامی کسانی را که با ناگزالباری عشق میورزند بخشی ازین تجلیل بسازیم. پنجاهمین سالگرۀ ناگزالباری را در یک جو و محیط انقلابی از 23 تا 29 می تجلیل نماییم.
راه ناگزالباری یگانه راه است!
زنده باد مارکسیزم– لنینیزم – مائوئیزم!
مرگ بر تمامی رویزیونیست ها!
مرگ بر امپریالیزم، فیودالیزم و بورژوازی کمپراتور بروکرات!
قدرت طبقات حاکمۀ استثمارگر را نابود نمایید و قدرت دولتی انقلابی مردمی متکی به خود را ایجاد نمایید!
توده ها بدون حزب انقلابی، ارتش مردمی و قدرت دولتی مردمی هیچ چیز ندارند!
زنده باد جنگ انقلابی مسلحانۀ ارضی!
زنده باد انقلاب دموکراتیک نوین هند!
می 2017
با درودهای انقلابی!
کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست هند (مائوئیست)
Source: http://sholajawid.org/farsi/shola/file_shola_d4/50_Naxal_sh15_d4.html